Werkwoordelijke aanvulling herkennen
Wanneer je persoonsvorm een hulpwerkwoord is dan heeft de persoonsvorm op zich geen betekenis. Die betekenis zit dan in 1 of meerdere werkwoorden die verderop in de zin staan. Deze aanvullende werkwoorden noemen we uiteraard de werkwoordelijke aanvulling (w.w.a.).
Enkele voorbeelden (de persoonsvorm staat onderstreept):
Ik / heb / 50 lengtes / gezwommen. // –> de werkwoordelijke aanvulling is een voltooid deelwoord.
Ik / kan / dit boek / in een uurtje / lezen. // –> de werkwoordelijke aanvulling is een infinitief.
Hij / heeft / die nieuwe cd / zeker / al 10 keer / beluisterd. // –> de werkwoordelijke aanvulling is een voltooid deelwoord.
Lag /je / al lang / te slapen? // –> de werkwoordelijke aanvulling is te+infinitief.
De andere leerlingen / zijn / over de oefening / aan het klagen. // –> de werkwoordelijke aanvulling is aan (het) +infinitief.
Ik / had / een veel leuker spel / gekocht kunnen hebben. // –> de werkwoordelijke aanvulling is een combinatie van één voltooid deelwoord en 2 infinitieven.
Conclusie:
De werkwoordelijke aanvulling kan dus een voltooid deelwoord, een infinitief, een te + infinitief, een aan het + infinitief of een combinatie van deze vormen zijn.
Oefeningen
Tips
- In elke zin kan maar één voltooid deelwoord staan!
Hij is geweigerd geworden –> Fout!
Hij is geweigerd. –> Goed! - De werkwoorden van de werkwoordelijke aanvulling staan altijd samen, er kunnen geen andere woorden tussen staan.
Hij heeft haar nooit kunnen een cadeau geven. –> Fout!
2 reacties
Sam · 15 maart 2018 op 16:32
Is er ook een uitleg voor een aanvulling bij wie of wat. Met de ww. Regenen, genieten, slaan, koken,…
Naamwoordelijk gezegde – Kevin Vermassen · 1 augustus 2016 op 18:37
[…] hoort er bij de persoonsvorm een woord of woordgroep dat geen werkwoordelijke aanvulling is. Dit is het geval wanneer de pv een koppelwerkwoord is (zijn, worden, blijven, blijken, lijken, […]